 |
| GÖYBÖRÜ |
Doğa her zaman ilginç ve gizemli olup, bu kez biz bir avcının başına gelen ibret verici olayı sunacağız.
Bir gün ava gitmiştim. Kurt yuvasını sık buldum. Ana kurdu yerinde güllələdim, onun yavrularını ise itim kemirip, öldürdü. Akşam bu olayı evde ve arkadaşlarımla oturduğum kafede şerefle konuşuyordum.
Ertesi gün bahçedeki hay-küye ve köpeğin zingiltisinə uykudan uyandım ve sık avluya kaçtım. Gördüğüm manzara beni dehşete düşürdü. Bahçede büyük bir kurt vardı, itim korkusundan tövlenin dibine qısılmışdı. Kurt'un yanında ise benim iki yaşındaki oğlum durmuştur, onun kuyruğu ile oynuyordu. O tehlikeyi fark etmiyordu. Ben oğluma hiçbir şekilde yardım edemiyordum. O yok yaptığım ailesinin intikamını almaya gelmişti. Kurtla gözlerimiz takıldı. Мən neredeyse ona yalvarmaya başlıyordum: "Oğluma algınlığı, onun yerine beni parçala."
Aczden gözlerim yaşla doldu. Oğlum canavarın kuyruğunu bırakıp, bana doğru koştu. Onu bağrıma bastım.
Kurt ise sessizce çıkıp gitti. O öcünü almıştı. Benden farklı olarak o kansız ve ölümsüz kendi ailesinin öcünü aldı.
O kendi acısını bana verip gitti
Bir ovçunun anısı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder