 |
Mirzə Əli Möcüz |
Mәnә lütf eylә, ey saqi, gәtir o cami-sәrşari
Ki, ta rәf eylәyim nәştov qarın bu rәnci xümmari.
Nә püstәm var, nә badamım, nә tüxmi-şur, nә neytaqim,
Mәzә olsun mәni-biçizә yarın lәli şәhvari.
De gәlsin mәclisә mütrüb, әlindә sazü mizrabi,
Çalıb tarü dәfi, şad eylәsin mәn aşiqi-zari!
Nә kisәmdә zәrim vardır, nә ambarımda bir hәbbә,
Әlim boşdur, üzüm qarә, doyunca mey içim bari.
Nә mәllakәm, nә tüccarәm, nә xani-mәrdümazarәm,
Mәtaim şerdir ancaq, onun da yox xiridari.
Dilim türki, sözüm sadә, özüm sәhbayә dildadә,
Mәnim tәk şairin, әlbәt, olar kasad bazari.
Dünәn şer ilә bir namә apardım şahi-İranә,
Dedi: "Torki nә midanәm, mәra to beççә pәndari?"[1]
Özü türk oğlu türk, әmma deyir türki cәhalәtdir,
Xudaya, müzmәhil qıl tәxtidәn bu ali-Qacari!
Ümidin kәsmә, Möcüz, yaz anan tәlim edәn dildә!
Gәzәr bir әrmәğan tәk dәftәrin Çini vә Tatari.
[1] - Türkcə (azərbaycanca) bilmirəm, məni sən uşaq sayırsan?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder